Hehe..weekend yg sangat mengenjoykan...
saturday : my brother came from dublin. + mee goreng n lepak2 with syakur n wami + celebrate bday milah + bday shahid + lepak2 till 440am...
sunday : hantar usop balik..=(...+ makan2+ tdo2+ tengok cite 27 dresses + smallvile
monday : g parade + makan pizza + cite sal kawen..hehehe
i went to st patrick's festival today and watched the parade. It wasnt great as in Malaysia..n dengan selambenyer tercakap "boring gile" dalam crowds tu..naseb baek x kene tumbuk..hahaha..sesuke hati ngumpat gune english..hehehe..tapi the best thing yg paling best ade mamat hensem main bola..hahaha..walaupon aju dah chop beliau tetap menjadi pujaan hati yang ke 10000..hahaha..terer gile main bola..confirm coach futsal kiteorg merangkap shahid xleh bwat cam die bwat..hahahahhaa...tak2..the best thing sal parade ni adalah diorg punyer acceptance to disabled people...cam ade "coping foundation" punyer group lagi join the parade...down syndrome's + syndrome2 lain pon join tau n sangat kagum dgn dieorg punye acceptance..
I still remember when i was in Banting. In Banting, as part of International Baccalaureate programme, we had to do some volunteering works called CAS (c= xingat ape, a= xingat ape, s=service)...and i did my CAS in Taman Megah's Handicapped Centre...kat situ owner die org hindu tau...saye xkesah org ape, etnik ape ke ape ke...yang saye kesah when ade sorang budak ni sangat2 comel name die a, melayu, islam tapi kene tinggal kat situ sebab parents die tinggalkan die kat situ sebab die hyperactive n xleh cakap..(maybe some delay in speech or papela)...masa tu umo die dalam 6 or 7 thn...budak tu sangat comel tau...tapi the sad thing was, sebab kat situ org hindu kan, so die x diajar solat utk org Islam..instead die pandai bwat gaya cam solat org hindu..yang angkat tangan tu...tak berdosa ke mak bapak die nanti di akhirat?kalau anak die membesar dalam keadaan macam tu sape yg akan dipersalahkan?budak tu x la sebab bukan salah budak tu..mak bapak die yg salah sebab tinggal die kat situ n sebab die hyperactive n xle bercakap je?bukan sebab die down syndrome ke ape ke?entah2 die maybe lagi genius dari org len?sape tahu kan...tapi maybe level of acceptance die sangat rendah kan so xleh nak accept anak die sedikit tak normal so terus hantar kat tempat2 org cacat..kesian la..tapi taman megah punye centre tu mantap la..i mean untuk bukak tempat2 camtu sangat bagus la..kalau ade ramai org islam boleh bwat camtu lagi bagus..walaupon saye xsuke budak sangat, sket2 je boleh tapi saye suke kalau tengok org bwat mende utk org len..i mean cam kebajikan..and dulu penah terfikir nak bwat volunteering works kat africa ke mane2 after abis belaja n qualified as a doctor..tapi sebab fikir my parents xkan kasi punye n sapelah saye ni utk meng"object" ape parents saye cakap, nawaitu itu terpaksa dibatalkan...yelah kan..24 tahun parents saya jaga saye, kasi makan minum, kasih sayang sume n tetibe saye nak lawan cakap diorg..xde hak..sikit pon saye xde hak utk bwat camtu...ibu bapa saye berhak sepenuhnye terhadap diri saya...kalau diorg xsuke saya xleh lawan...kite adalah anak n tugas kite adalah berbakti kepada ibu bapa..
ok berbalik kepada acceptance...masa saya pegi outpatient clinic ari tu for neonates saye jumpe satu couple ni...anak die ade down syndrome baru 3 weeks ke 4 weeks camtu..mak die nampak la boleh terima sayang anak die..tapi ayah die sangat xboleh terima..rasa nak sepak2 je mamat tu..ade ke..support la wife die..wife die lagi la sedih,...die tu bukannye pregnant n rase susahnye mengandung n nak lahirkan baby sume tapi die lak yg over2...masa consultation tu die bwat mende lain while isteri die did all the talking...pastu when dr.M jumpe new murmur, wife die cakap kat husband die yg still duduk kat kerusi main kertas2 yg ade atas meja dr itu husband die bwat xtau je...rase nak sekeh2 je..wife die cakap banyak kali sebab yelah new murmur..almost half of down syndrome's ade heart prob..so mesti la wife die risau..serius tension gile tengok husband die..pastu when duduk balik die try denied yang anak die ade down syndrome tapi dr.M cakap no way cuz karyotype punye test confirmed that his child ade trisomy 21....tula...level of acceptance..dah nampak dah sket2 yg husband tu macam akan ganas n x suke je ngan anak die..cara die handle baby tu sume..when wife die nak taruk dalam stroller baby tu husband die langsung xtolong..instead sebab tengok susahnye wife die tu nak handle sorang2, i pon pegi la n tolong..tah pape je...cmon la..i knw that its hard for u to accept it tapi nak taknak she is ur child?ape kate accept n tolong ringankan beban die?saye tahu memang susah..empathy...saye tahu tapi tu hakikat?itu realiti...realiti bukanlah fantasi...hahaha dah start ngarut..hehe..:P
No comments:
Post a Comment